21 en 22 juni 2014

Link naar foto’s

In april hebben we met een gezellige feestavond het 10-jarige bestaan van de club in het Rijperhuis gevierd. Hier was helemaal niets mis mee, maar Arnold (u weet wel die mijnheer die zich te pas en te onpas overal mee bemoeit) vond dat we toch ook buiten de deur nog ergens een klein feestje moesten gaan te vieren.

Zodoende heeft Rob deze taak op zich genomen, al snel was het idee ontstaan, om dan uiteraard eerste te gaan fietsen en daarna een biertje te drinken.  Nadat Rob het basis idee had uitgewerkt is ook Leo ingestapt om zich vol overgave op de organisatie te storten.

De “Fortenroute” plus minus 200 km (de stellingen van Amsterdam) was de basis voor een prachtige toertocht, met het motto “samen uit, samen thuis”. Dus zaterdag 110 km en zondag 90km, zodat iedereen mee kon.

Op zaterdag zouden we om 9.00 uur verzamelen in het “clubhuis” (de kantine van Leo) en jawel iedereen was op tijd voor een kopje koffie of thee. Na het openingswoord van Rob en Leo gingen we eerst foto’s maken bij de vaste sponsors van de club (VOPO, Daan van Turenhout, Co Schipper en Leo Borst) en uiteraard bij Fort Spijkerboor, allemaal even lachen riep Ad Hodde, ikzelf vind dat altijd een gedoetje. Maar verdomd we stonden er prachtig op (zie de Uitkomst van 24 juni).

Ondertussen waren onze tassen met extra drinken, appels en bananen in een bus van Leo geladen, welke door Arnold naar Vinkeveen zou worden gereden, daar waar wij in een groepsaccommodatie zouden overnachten.

Tijdens het openingswoord was afgesproken, dat we in twee ploegen van 9 zouden fietsen, veel overzichtelijker en veiliger, een goed idee dus. Er was dus vanaf het openingswoord een groep 1 (Rob als kopman) en een groep 2 (Frank als kopman), ik zat in groep 1, dus dit reisverslag is wel een beetje door de bril van groep 1. Vanaf nu spreek ik over “wij” groep 1 en “zij”groep 2.

Foto’s klaar en op de fiets, langs de Beemster Zuiddijk naar de Neckerweg en door naar Kwadijk, in De Purmer aangekomen, waren “wij” een beetje bezorgd, waar zijn “zij”?  “Wij” dus heel sociaal even wachten , Want Rob en Frank hadden afgesproken dat ze elkaar een beetje in het zicht zouden houden.

En wel na enkele minuten kwamen “zij” voorbij zonder op of om te kijken fietsten ze  door, de toon was meteen gezet. Er ontstond enige rivaliteit tussen groep 1 en 2, waarvan “wij” vonden dat  “zij” hier en daar het samen uit en samen thuis niet helemaal hadden begrepen. Eerst  hadden “zij” Siem ergens ten hoogte van Monnickendam zoek gereden!  Hij is na de koffie gaan uithuilen bij Arnold (in de bus met fiets en al)  Zondag zouden we Arnold van zijn bananen ontdoen bij het stoomgemaal de Cruquius en Siem zou hier weer op de fiets stappen voor de laatste 50km. Wat denk je, zijn “zij” meteen maar doorgefietst naar pont Buitenhuis. “Wij” de enigszins verdrietige Arnold van zijn extra proviand  ontdaan en uiteraard Siem ingelijfd. Hij voelde zich na 5 minuten al helemaal thuis. “Wij” bij pont Buitenhuis aangekomen met onze zakken vol bananen en extra drinken. Wat denk je… voeren “zij” gewoon weg (lekker dan), geen enkele poging werd er gedaan  om de kapitein op andere gedachten te brengen. Na twintig minuten waren “wij” uiteraard ook aan de overkant, en jawel nobody there, zaten “zij” ondertussen dood leuk aan de koffie in Krommenie. Hoe bedoel je samen uit, samen thuis!!!

Terug naar de zaterdag, via de IJsselmeerdijk op IJburg beland voor koffie en appeltaart, daarna Muiden en Weesp aangedaan, hier was Arnold met zijn bananen, vervolgens langs de Vecht en nog veel meer prachtige weggetjes, waar wij anders nooit komen, naar Vinkenveen.

Om ± 15.30uur waren wij in Vinkeveen, waar onze lunch klaar stond. Na wat anekdotes en sterke verhalen uitgewisseld te hebben onder het genot van enkele biertjes, was het tijd om de bbq te ontsteken. De lokale slager had prima vlees en enkele salades afgeleverd. Het een en ander smaakte uitstekend.

Nu werd het tijd voor het rode draad spel, Leo had een prachtig spel (wel eens gespeeld met de ondernemers van De Rijp), benodigdheden:  een plaat multiplex, 3 stuks houten bierflesjes en een rolmaat, volgens Leo was er intelligentie, inzicht en doorzettingsvermogen voor nodig. Het is op papier bijna niet uit te leggen hoe dit spel werk, dat doe ik dan ook maar niet. Het kwam er uiteindelijk op neer dat je zeer goede buik en rug spieren moest hebben en kracht en stabiliteit in je armen. Leo bleek hier een meester in te zijn Arjan, Rob en vooral Evert Jan konden lang meekomen, maar trokken uiteindelijk allemaal aan het kortste eind. Uiteraard vierde de rivaliteit tussen groep 1 en 2 hoogtij, alles werd er bij gehaald Rijpers, Grafters, Ekters, Kraaien enz. Het werd mede door dit eenvoudige, maar zeer leuke spel een heel gezellige avond.

Arnold weet altijd op zijn geheel eigen wijze mensen aan zich te binden,  zo nu ook. Hij wist een tweetal passanten (Peppi en Kokki) bij het spel te betrekken. Deze waren behoorlijk onder de indruk van de eenvoud van het leuke spel. Al snel kwam de vraag of het ook iets voor dames was, natuurlijk waarom niet. Voor we het wisten waren we in een tweede ronde verzeild met een viertal jonge heren en dames. Een van de dames was zelfs zo goed dat ze zich kon meten met de beste mannen.

Zondagochtend iedereen om ±7.30uur weer uit de veren en aan het ontbijt, tassen weer in de bus. En op de fiets richting De Kwakel, Aalsmeer , Hoofddorp, Haarlem, Spaarndam naar pont Buitenhuis.

Via de polder achter Assendelft naar Kommenie, waar we in restaurant De Krokodil nog een heerlijke uitsmijter hebben genuttigd, om vervolgens via Markenbinnen en West-Graftdijk weer te eindigen bij de garage van Leo. Met mijn tas op mijn rug zeer tevreden naar huis. Rob en Leo het was een geweldig weekend. Misschien hadden  jullie van te voren op een grotere opkomst gehoopt, echter de pret was er niet minder om. Voor de gezelligheid was het een prachtig clubje. Een oud gezegde van een schaatstrainer van mij zou hebben gezegd “Thuisblijvers hebben altijd ongelijk”.