Road TransAlp Arlberg – Lago di Como
- Geplaatst door Tom Stobbe
- Op 20 juni 2012
Nadat begin December 2011 VasaSport in ons clubhuis een avond had gegeven over de reizen die ze het volgende jaar in hun programma hebben, was ik eigenlijk verkocht. Het leek me schitterend om toch minimaal één keer zo’n tocht te rijden. Toch was het m’n vrouw die de doorslag gaf om zo’n reis te maken, ik was namelijk de enige van Tandje-Erbij die op de racefiets dit wou doen, met de mountainbike (ja) daar was voldoende deelname.
Daar ik alleen uit deze regio was, zocht ik aansluiting bij andere deelnemers. Een mailtje naar de overige deelnemers bracht uitkomst, een telefoontje uit Liempde (ons niet geheel onbekend) en ik kon meerijden met 6 Brabanders (verdeeld over 2 auto’s). Er werd mij vertelt dat de prestatie geldt, maar dat we ook rijden voor de sfeer en gezelligheid.
Ik zou er geen spijt van krijgen.
Etappe 1: Stuben am Arlberg – Pfunds, afstand ca. 100 km, 2230 hoogtemeters, hoogte punt 1793 m.
De eerste dag begon met regen en gelijk met klimmen, de Arlbergpass, na de afdaling (ook in de regen) kwam de zon door. Bij de klim van de volgende berg, de Piler Höhe (tot 14%, 1558 m), was het zelfs 30grd. De laatste berg, de Fiss (1388 m), was het toetje van de dag. Gijs-Jan (de reisleider) zag in mij een vergelijking met Gesink, ik dacht op dat moment meer aan Anton dan aan Robert.
Etappe 2: Pfunds – Tiefencastel, afstand ca. 120 km, 2350 hoogtemeters, hoogste punt 2383 m.
De 2e dag begon wederom met regen, maar omhoog kijkend de bergen kon je zien dat het daar sneeuwde. Er daar moesten we heen! In de etappe zat maar één berg van importantie, de Flüelapass (2383 m). Na een uurtje hield de regen op, de zon brak zelfs een beetje door. Gedurende klim werd het kouder en kouder, ca. 2 km onder de top begon het te sneeuwen. Boven op top in een eettentje een bord spaghetti gegeten, buiten op de tafeltjes lag ca. 10 cm verse sneeuw.
Tijdens de afdaling nog een buitje gehad, met 7 man geschuild in een bushokje.
Etappe 3: Tiefencastel – Zuoz, afstand ca. 93 km, 2767 hoogtemeters, hoogste punt 2315 m.
Het klimmen gaat iedere dag beter, ca. 8 à 10 km per uur omhoog bij 14%. Mooie fietsdag, beklimmingen van de Lenzerheide (1507 m) en de Albulapass (2315 m). Bij de briefings die Gijs-Jan ’s avonds hield, had hij het iedere keer over “Hij loopt lekker”. De beklimmingen waren volgens ons iedere 2% steiler dan dat ons werd verteld.
Etappe 4: Zuoz – Bormio, afstand ca. 95 km, 2334 hoogtemeters, hoogte punt 2757 m.
De koninginnenrit, met beklimmingen van de Ova Spin (1850 m), De Ofenpass (2149) en de Stelvio 2758 m). Weer een schitterende fietsdag, zonnetje, maar niet te heet. De Stelvio is van diverse kanten te beklimmen, wij kwamen van de Umbrallpass (2503 m) af en moesten daarna nog 250 m hoger naar de Stelvio. Schitterend om daar te staan, naast de weg lag nog ca. 1,00 m sneeuw!
Na de Stelvio afdalen tot 1217 m, in Bormio sliepen we in een echt fietsershotel. De eigenaar verhuurde daar ook racefietsen; de berging hing vol met mooie Pinarello’s.
Etappe 5: Bormio – Pontresina, afstand ca. 105 km, 2575 hoogtemeters, hoogte punt 2330 m.
Vanaf 1217 m weer klimmen naar Passo di Foscagno (2291 m), we bleven daarna op hoogte met bergen als de Passo d’Eira (2209 m), Forcola di Livigno (2315 m) en de Berninapass (2330 m). Na de Berninapass een schitterende afdaling, met langs de route het bekende treintje. Tijdens de afdaling een 80 km/uur aangetikt!
Etappe 6: Pontresina – Lago de Como, afstand ca. 100 km, 621 hoogte meters, hoogte punt 1831 m.
De laatste dag, geen spannende beklimmingen meer, gelukkig, het lichaam is toch moe geworden van zo’n week. Het eerste uur is het nog droog, daarna regen (de rest van de dag). Vanaf de Malojapass (1815 m) afdalen naar het Como-meer (200 m). Op een camping douchen, biertje en nog één keer spaghetti eten. Daarna in de bus terug naar de startplaats in Oostenrijk, via dezelfde Malojapass, maar nu omhoog. Een rit van ca. 4 uur. In het hotel nog even onder genot van een witbiertje napraten. De volgende dag weer terug naar Nederland.
Al met al een schitterende fietsweek, ik ben blij dat ik gegaan ben.
Nu gaan sparen voor een volgende keer, is het niet volgend jaar, dan over 2 jaar.