Fantastische fietswinter geweest tot nu toe. Zelden zó afwisselend gefietst. Spannende tracées, levensgevaarlijk bochtenwerk: ik kan me niet herinneren ooit in een paar weken zó veel uitdagingen te hebben volbracht. Uitdagingen zijn er in soorten en maten: een brommertje, een effe te snelle fietsmaat, een net te steile heuvel, maar dus ook een spiegelgladde weg bij min zoveel en een gure wind. Onverantwoord, gekkenwerk, maar móói!

Het hield maar niet op, elke dag weer ander weer en ander wegdek. Inmiddels al twee maanden lang. Met natuurlijk af en toe een andere fiets, andere kleren en andere banden. Ik wisselde vaker van fiets en banden dan Sven Nijs tijdens het WK veldrijden. IJs, sneeuw, storm, regen, het houdt maar niet op. Na mijn werk laatst een héérlijk ommetje van 50 kilometer gefietst bij min 12 en nauwelijks een dag later pas echt koud geworden bij plus twee, storm en regen. Kom maar op!

Ondanks al die ommetjes was ik (met de mogelijke uitzondering van buurman Kees Verdonk, die 100 meter van zijn werk woont) de enige in Nederland die elke dag keurig op tijd op zijn werk was. “Hoe ben jij hier in godsnaam gekomen?,” vroegen mijn collega’s steevast als ze één, twee of zelfs drie uur te laat binnenkwamen. Wat dacht je? Ik ben niet afhankelijk van strooizout en files, ik kijk wel uit.

Veel geleerd ook deze winter. Zo’n dagelijks wisselend wegdek vergt veel van je materiaal en je techniek. Ik heb veel gehad aan mijn ATB-workshop vorig jaar. Gladde weg? Gewoon rechtdoor blijven rijden, ketting strak, druk op het achterwiel houden en ontspannen in de schouders blijven. Ook mijn zelfontwikkelde kasseientraining wierp zijn vruchten af. Tussen Parijs en Roubaix is het zaak om kilometers lang kaarsrecht over dat ene strookje rechtliggende stenen te kunnen rijden. Probeer maar eens: zo lang mogelijk op de middenstreep blijven rijden, of op een rijtje straatklinkers. Hele winters oefen ik daarmee. Doe ook speciale oefeningen voor; om de schouders wat sterker en soepeler te maken. Vrrrrt: pas op want zodra je stuurt lig je.

Ook een weekje op de racefiets gereden, maar daarmee moet je uitkijken. Wel bandjes met profiel eronder gezet, want je moet de goden niet verzoeken. Vorige week – toen het wel erg glad was – heb ik mijn breedste banden onder de ATB gezet. Anderhalve atmosfeer erin en rijden maar; lekker veel grip. Mijn mooiste aanschaf van het jaar was een 3^e hands compressor. Elke avond moet je natuurlijk je fiets afspoelen. Daarbij moeten de draaiende delen zo snel mogelijk droog zijn en weer in het vet staan. Anders vliegt het materiaal van je af. Even pssst, de luchtslang erop, beetje olie, en dan kan ie weer een dag mee.

Eigenlijk jammer dat het straks weer voorjaar wordt. Let it snow!