Na de voorbereidende trainingen van Marcel Duijn was het op dinsdag 12 juni 2018 dan eindelijk weer zover: de jaarlijkse tijdrit krachtmeting. De trainer zelf schitterde door afwezigheid maar had ons tijdens de laatste training nog wel de nodige tips voor het rijden van een goede tijdrit meegegeven.

Iedereen had zo zijn eigen manier van voorbereiden bleek ook dit jaar maar weer. Gerard leek het een goed idee om in het laatste weekend voor de tijdrit nog een tocht van 300 kilometer te maken en Tom zat zo gespannen op zijn MTB het weekend voor de tijdrit dat zijn voorwiel spontaan brak. Naast een nieuwe racefiets probeerde hij er zo ook een nieuwe MTB doorheen te krijgen op het thuisfront. In de week voor de tijdrit was Antje al vakkundig de wedstrijd uit gereden. Tel daarbij op de nodige afmeldingen en de concurrentie was direct al een stuk minder.

Om 19.00 werd er verzameld bij de Plus en richting Zuidschermer gereden. Tijdens de laatste bestuursvergadering was besloten om de locatie en de lengte van het parcours zo lang mogelijk geheim te houden. Dit om te zorgen voor gelijke kansen voor iedereen. De lengte was op veler verzoek iets aangepast en kwam nu uit op een lengte van 11,53 km. Het parcours mocht nog even verkend worden waarna het toch echt tijd was voor hetgeen waar we allemaal voor gekomen waren: De Tijdrit

De zorgvuldig opgestelde startlijst werd in een dichte envelop aan de voorzitter overhandigd en daarna aan de renners bekendgemaakt. Enkele renners probeerden nog invloed uit te oefenen op de startvolgorde maar de voorzitter was onvermurwbaar en hield gelukkig voet bij stuk. Er werd dit jaar om de 30 seconden gestart. Dit gaf sommige renners een goede haas in het vizier waar ze zich op konden richten. Bij de start bleek dat de nodige renners dit jaar ook winst probeerden te behalen met nieuw materiaal. Carbon leek de nieuwe norm te zijn geworden. Gelukkig was er ook nog een door Wim van de Kaaij gemaakte RIH racefiets te bewonderen tussen al dit carbon geweld.

Nadat iedereen was gefinisht werd er rustig naar het Torenerf uitgereden. Voorzichtig werd er her en der gevraagd hoe het was gegaan. Tijden werden er echter nog niet uitgewisseld. Iedereen hield de kaarten nog even gesloten. Wel bleek dat veel mensen hinder hadden ondervonden van de avondvierdaagse die ze waren tegengekomen onderweg. Bij de jury werd al voorzichtig geïnformeerd naar compensatie. De jury hoorde het geduldig aan en zou er tijdens de prijsuitreiking op terug komen.

Na een drankje en een bitterballetje kwam PJ na rijk juryberaad en veel rekenwerk dan eindelijk met de einduitslag. Hieruit bleek in ieder geval dat een voorbereiding van 300 kilometer niet zo heel goed bleek uit te pakken voor Gerard. Tom had kostbare seconden gemorst door zijn pijnlijke knie en Jordy was vergeten dat hij niet officieel op de lijst kon komen omdat hij niet had meegedaan met de trainingen. Zijn vreugde van de 3e plek was dan ook van korte duur. Tom Stobbe en Nico Velzeboer namen zijn 3e plek met veel plezier gezamenlijk  over. Kees de Rijk stak met kop en schouders boven iedereen uit en Gerben had een zeer verdienstelijke 2e plaats met zijn handgemaakte stalen ros weten de bemachtigen.

Dinsdag 19 juni is de allerlaatste wielertraining van dit seizoen. Een mooie gelegenheid om de tijdrit nog even na te bespreken en om te kijken waar nog evt. winst is te behalen bij een volgende tijdrit. Dank aan alle vrijwilligers die deze avond hebben mogelijk gemaakt.

Reinold de Vries

Ps.
Zie fotoalbum Tijdritkampioenschap 12-06-2018